De Omloop van Goeree-Overflakkee

110km wandelen in 24u voor Alzheimer Nederland, onze collega Maarten heeft een monsterprestatie geleverd door het lopen van deze monstertocht. Hij liep voor Alzeimer, doneren kan nog altijd hier

Mijn naam is Maarten en ik werk op de schoenenafdeling van Kathmandu sinds oktober 2022. Eerst een jaar fulltime en tegenwoordig alleen nog op de vrijdag, omdat ik maar geen afscheid kan nemen van deze mooie winkel en het personeel. Ik ben hier gaan werken naar aanleiding van een wandeltocht welke ik in 2022 heb gemaakt, waarbij ik in twee maanden tijd vanuit Velp (GLD) naar Krakau ben gaan wandelen. Deze wandeltocht heeft mijn ogen geopend voor nieuwe uitdagingen, waarvan afgelopen weekend een voorbeeld is geweest. Mede geïnspireerd door mijn oom en opa, heb ik enkele maanden geleden besloten om deel te nemen aan De Omloop van Goeree-Overflakkee. Deze helse tocht leid je rond het gehele eiland Goeree-Overflakkee, waarbij je een afstand van 110km moet afleggen binnen 24u tijd. Hardlopen is daarbij overigens niet toegestaan. Een monsterlijke opgave dus, waarbij een goede voorbereiding een vereiste is wil je de eindstreep kunnen halen.

Nu was ik zelf al een hardloper, gezien ik twee keer eerder een hele marathon heb gerend. Mijn basisconditie was in die zin al goed, maar hardlopen is weer een andere tak van sport ten opzichte van langeafstandswandelen. Waar in mijn optiek voornamelijk de venijn in zit bij LAW’s, is de duur van deze tochten. Wandelen is immers een vrij relaxte manier van bewegen en is per uur ook minder arbeidsintensief ten opzichte van hardlopen. De sleutel tot succes is dus, naast het trainen van je spieren, vooral ook je mindset erop inrichten dat je minimaal 22u aan het wandelen bent. Mijn trainingsschema bouwde dan ook snel op richting de wat meer serieuzere afstanden:

• 16km op 8 juni
• 23km op 9 juni
• 48km op 15 juni
• 56km op 12 – 13 juli
• 44km op 27 juli
• 70km op 10 augustus
• EVENT: 110km op 30 – 31 augustus

Tijdens één van deze trainingen ben ik ook om middernacht begonnen nadat ik op de vrijdag van 10:00 – 18:00 in de winkel had gestaan. Dit om het wandelen met slaapdeprivatie op de proef te stellen.

Verder is de materiaalkeuze uiteraard van cruciaal belang. Als je schoen niet goed ingelopen is of je krijgt pijntjes door bijvoorbeeld een gebrek aan demping en/of een degelijk voetbed, dan raak je geheid in de problemen. Ga je voor een hoge schoen, die meer enkelondersteuning biedt ten opzichte van een lage schoen? Of ga je voor een lage schoen, die veelal lichter is? Kies je voor een Gore-tex membraan, of juist helemaal geen waterdicht schoeisel? Dit hangt natuurlijk af van de weersomstandigheden. Ik ging ervan uit dat het weer goed zou zijn in het staartje van Augustus. Daarom koos ik voor de Aku Flyrock zonder Goretex. Een lichtgewicht schoentje met voldoende profiel en demping, alsook voorzien van een stevig bovenwerk en tevens voldoende breed op de voorvoet. Gezien de standaardzolen in de meeste schoenen van vrij matige kwaliteit zijn, heb ik de Flyrock gecombineerd met de support zool van Superfeet. Daarnaast wisselde ik gedurende de tocht af tussen mijn Falke (TK2 Cool) en Smartwool sokken. Qua voeding had ik ook vanalles mee: AA-drink, vitaminewater, mueslirepen, sultana’s, dadels, bifiworstjes en hetgeen we bij de posten kregen aangereikt (macaroni, broodjes kaas, speculaas, fruit, koffie etc). Al na 35km merkte ik dat een gebrek aan brandstof je zo om kan laten vallen, gezien ik bij post 5 wat duizelig werd. Kwestie van even pas op de plaats maken, wat snelle suikers tot je nemen en weer door. Ik vermoed dat ik makkelijk 7.000 calorieën heb verbrand in die 24u tijd.

Een ander punt van aandacht is de verzorging van je lijf. Wat doe je als je een blaar krijgt? Of last van je spieren? Ik had zelf wandelwol bij me om drukpunten te verlichten, wat ik overigens niet heb gebruikt. Daarnaast had ik een tube perskindol mee, wat ik vooral op mijn voeten en heup heb gesmeerd. Ook heb ik rond het 65km punt compeed op een blaar geplakt. Daarover werd bij het 80km punt verteld dat dit voor langere stukken uit den boze is. Compeed gaat zich namelijk bij langdurige inspanning vasthechten aan de huid, waarna je het er met moeite weer af kunt krijgen. Dit was bij mij nog in een beginstadium, waardoor ik het er relatief makkelijk af kon halen zonder daarbij de huid kapot te trekken. Bezint eer ge begint wat het gebruik van compeed betreft en als het eenmaal vastzit kun je het beter laten zitten!

Als je dan voor je gevoel alles eraan gedaan hebt om de omstandigheden zo gunstig mogelijk te maken, komt het uiteindelijk aan op een goede dosis doorzettingsvermogen. De Omloop wordt namelijk niet voor niets een monstertocht genoemd. Om het even in perspectief te zetten: een Kennedymars (80km) is voor de meesten al een flinke kluif om aan te beginnen. Bedenk je dat je dan nog minimaal zes uur door moet lopen bij een gemiddeld tempo van 5km/u. Die gedachte is wat mij wel een aantal keren heeft opgebroken, naast alle fysieke ongemakken die je op een gegeven moment krijgt. Zo merkte ik dat geen enkele spier in mijn lijf nog door wilde gaan na zo’n 80km lopen en je dus tamelijk geforceerd je stappen moet maken. Het niet kunnen slapen in de nacht ervoor helpt ook niet mee, waardoor je richting het einde nog maar half door hebt wat er allemaal om je heen gebeurd.

Voor mij was De Omloop dan ook alles wat ik ervan had verwacht. Het was loodzwaar, de uitzichten waren prachtig maar soms ook behoorlijk eentonig. Ik heb meerdere mensen onderweg gesproken die uit zowel binnen als buitenland op dit evenement afkwamen. Ik heb het hele spectrum aan emoties voorbij zien komen, van blijdschap, angst, frustratie, verdriet, verwondering, boosheid en alles er tussenin. De Omloop test je tot het uiterste, waarbij trots en een zeer voldaan gevoel overblijft zodra er einde aan komt. Zoals gezegd ben ik door mijn oom en opa geïnspireerd geraakt om aan deze tocht mee te doen. Zij hebben De Omloop 27 jaar geleden gelopen, toen mijn opa 63 (!) was. Dat feit alleen al maakte dat opgeven geen optie was. Afgelopen juli is mijn opa helaas komen te overlijden, nadat hij ruim 7 jaar te kampen had met de ziekte van Alzheimer. Ik heb deze wandeling daarom aan hem opgedragen en besloot daarom ook om geld in te zamelen voor Alzheimer Nederland. Er is nog steeds een mogelijkheid om te doneren, ik zou het zeker waarderen als u een donatie zou willen doen ten behoeve van Alzheimer Nederland! Dank voor het lezen van dit stukje en wellicht tot ziens in de winkel!

Doneren kan hier